“Samenwerken in het  netwerk van de cliënt zodat ze zo lang mogelijk veilig thuis kunnen blijven wonen, dat is dankbaar werk!” 

Ria - Cliënt contactpersoon in de thuiszorg

BrabantZorg biedt elke dag ondersteuning, welzijn, zorg en wonen op maat in de regio Oss, Uden, Meierijstad en 's-Hertogenbosch.

Met bijna 6000 collega's ondersteunen we cliënten iedere dag bij of het verbeteren of zo veel mogelijk behouden van hun eigen leven. 

Eén van die collega's is Ria. Lees hier haar verhaal!

Ik ben Ria, ik ben 60 jaar, ben getrouwd en heb 3 kinderen. Ik werk mijn hele werkzame tijd al in de ouderenzorg, en ook al een hele poos bij BrabantZorg. Op mijn 18e ben ik namelijk begonnen bij Nieuwe Hoeven in Schaijk met een opleiding tot verzorgende IG. Na die opleiding was er in die tijd personeel in overvloed en ben ik eerst een tijdje ergens anders gaan werken. 

Het parttime werken kende we toen nog niet. Dus ben ik na de geboorte van de eerste gestopt met  fulltime werken. Maar begonnen als invaldienst in de avonden en de weekenden bij mijn toenmalige werkgever.  Later ben ik weer bij BrabantZorg gaan werken, eerst in Ammerzoden en later in Oss bij Vita Nova (nu De Wellen). Daar heb ik vervolgens ook de cursus voor cliënt contactpersoon (ccp) gedaan, en ben ik als ccp-er aan de slag gegaan.

Iets wat niet past is ook belangrijk om te weten

Toen ik 50 werd, zag ik binnen BrabantZorg een vacature als planner in de thuiszorg in Oss. Tot die tijd heb ik altijd intramuraal gewerkt. Ik dacht “planner, dat is misschien wel een leuke volgende stap, een keer iets anders!”. Misschien ook fysiek wat minder zwaar. De functie was was een combi van 20u planning en 8u in de thuiszorg. Al vrij snel hikte ik tegen het feit aan dat het veel achter de computer was. Uiteindelijk heb ik dat maar een half jaartje gedaan. Maar, ik ben wel heel blij met dat ik die kans heb gekregen bij BrabantZorg. Dan weet ik ook dat dát het niet is voor mij. Ik heb er een hoop van geleerd.  

“Ik kan net iets meer betekenen dan alleen het wassen en aankleden. Ik kom er ook echt voor het praatje en het welzijn.” 

Ik heb met mijn manager besproken dat ik de thuiszorg veel leuker vond dan de hele dag achter de computer. Zo ben ik de thuiszorg ingerold. Ik vond de thuiszorg meteen heel fijn. Hier heb ik echt de tijd en alle aandacht voor iemand. Ik kan net iets meer betekenen dan alleen het wassen en aankleden. Ik kom er ook echt voor het praatje en het welzijn. Als ik merk dat iemand niet helemaal lekker in zijn of haar vel zit of een beetje klaagt, dan kan kan ik er toch vaak even een positieve draai aan geven. Ik probeer dan de focus te leggen op wat ze nog wél allemaal kunnen en dat dat heel erg knap is op zo’n leeftijd. Dat zijn nét die prikkels die mensen nodig hebben om ze op te peppen.

Alle aandacht voor de cliënt 

In de thuiszorg is het altijd één-op-één zorg, dat is het grootste verschil met in het verpleeghuis. Werken in het verpleeghuis voelde voor mij als 'rennen': je bent bezig met stagiaires, familie, de medicijnen, de telefoontjes en de zorg is veel complexer. Dat ervaar ik in de thuiszorg veel minder. Ik bel aan bij een cliënt, ik kom binnen en dan ben ik er echt alleen voor die meneer of mevrouw. In de 20 of 30 minuten die zijn geïndiceerd, heb ik alle aandacht voor die persoon. Ik doe wat moet zoals de spuit zetten, pleisters plakken, wassen en aankleden, maar heb ook tijd voor een praatje. “Hoe is’t vandaag? Beter geslapen dan gisteren?” Daar gaat het mij om. 
En ook de variatie in cliënten, de verschillende zorgvragen, verschilende culturen. Wat ik ook heel bijzonder vind is dat ik een hele vitale man van 96 verzorg waar ik zelfs WhatsAppcontact mee heb. Maar ook verzorg ik helaas soms erg jonge mensen. Om dan nog bij te mogen dragen in het laatste stukje van zijn of haar leven vind ik mooi.

Het zo organiseren dat cliënten het fijn hebben

Als cpp-er in de thuiszorg kun je ook echt wat extra's betekenen naast het bieden van zorg. Ik sta midden in het netwerk van de cliënt. Zo heb ik contact met de familie en huisarts, casemanagers, mantelzorgers, de dagopvang en heb MDO. Het organiseren van goede samenwerking zodat cliënten zo lang mogelijk thuis kunnen blijven wonen, dat vind ik leuk! En dan vooral de complexere situaties. 

Zo is er bijvoorbeeld een echtpaar waarvan de man het ziektebeeld dementie heeft en ook lichamelijke beperkingen. Zijn vrouw kan de zorg eigenlijk niet meer zo goed aan. Ze willen wel heel graag samen thuis blijven wonen. Ik voer dan gesprekken en regel hulpmiddelen zodat we dat ook georganiseerd krijgen. Ik ga midden in het netwerk van de cliënt staan, en probeer samen met de familie, casemanager dementie en de thuiszorg het zo organiseren dat het echtpaar samen kan blijven wonen op een veilige verantwoorde manier. Zo probeer ik het samen zo goed mogelijk te organiseren voor die cliënt. De mensen zijn zo dankbaar, dat maakt echt mijn dag!
 

Route-maatje is fijn voor cliënten en collega's

Ook in het team werkt het heel erg fijn. Binnen het team hebben we een basisrooster en een vaste route. Iedereen heeft ook een route-maatje, dan zijn wij de twee vaste gezichten voor de thuiszorgcliënten. Zo bouw je een betere band op met cliënten, dat merk je omdat ze je echt in vertrouwen nemen. Wij als collega’s werken ook heel goed samen op deze manier, we vertrouwen elkaar. We nemen diensten van elkaar over als iemand een feestje heeft bijvoorbeeld. En in coronatijd hebben ook elkaar goed in de gaten gehouden want het was best een heftige periode. Een kop koffie buiten op 1,5 meter en dan echt oog voor elkaar hebben. Fijn dat we dat samen zo doen!
 

“Samenwerken in het  netwerk van de cliënt zodat ze zo lang mogelijk veilig thuis kunnen blijven wonen, dat is dankbaar werk!”
Ria - Cliënt contactpersoon in de thuiszorg

BrabantZorg biedt elke dag ondersteuning, welzijn, zorg en wonen op maat in de regio Oss, Uden, Meierijstad en 's-Hertogenbosch.

Met bijna 6000 collega's ondersteunen we cliënten iedere dag bij of het verbeteren of zo veel mogelijk behouden van hun eigen leven. 

Eén van die collega's is Ria. Lees hier haar verhaal!

Ik ben Ria, ik ben 60 jaar, ben getrouwd en heb 3 kinderen. Ik werk mijn hele werkzame tijd al in de ouderenzorg, en ook al een hele poos bij BrabantZorg. Op mijn 18e ben ik namelijk begonnen bij Nieuwe Hoeven in Schaijk met een opleiding tot verzorgende IG. Na die opleiding was er in die tijd personeel in overvloed en ben ik eerst een tijdje ergens anders gaan werken. 

Het parttime werken kende we toen nog niet. Dus ben ik na de geboorte van de eerste gestopt met  fulltime werken. Maar begonnen als invaldienst in de avonden en de weekenden bij mijn toenmalige werkgever.  Later ben ik weer bij BrabantZorg gaan werken, eerst in Ammerzoden en later in Oss bij Vita Nova (nu De Wellen). Daar heb ik vervolgens ook de cursus voor cliënt contactpersoon (ccp) gedaan, en ben ik als ccp-er aan de slag gegaan.

Iets wat niet past is ook belangrijk om te weten

Toen ik 50 werd, zag ik binnen BrabantZorg een vacature als planner in de thuiszorg in Oss. Tot die tijd heb ik altijd intramuraal gewerkt. Ik dacht “planner, dat is misschien wel een leuke volgende stap, een keer iets anders!”. Misschien ook fysiek wat minder zwaar. De functie was was een combi van 20u planning en 8u in de thuiszorg. Al vrij snel hikte ik tegen het feit aan dat het veel achter de computer was. Uiteindelijk heb ik dat maar een half jaartje gedaan. Maar, ik ben wel heel blij met dat ik die kans heb gekregen bij BrabantZorg. Dan weet ik ook dat dát het niet is voor mij. Ik heb er een hoop van geleerd.

“Ik kan net iets meer betekenen dan alleen het wassen en aankleden. Ik kom er ook echt voor het praatje en het welzijn.”

Ik heb met mijn manager besproken dat ik de thuiszorg veel leuker vond dan de hele dag achter de computer. Zo ben ik de thuiszorg ingerold. Ik vond de thuiszorg meteen heel fijn. Hier heb ik echt de tijd en alle aandacht voor iemand. Ik kan net iets meer betekenen dan alleen het wassen en aankleden. Ik kom er ook echt voor het praatje en het welzijn. Als ik merk dat iemand niet helemaal lekker in zijn of haar vel zit of een beetje klaagt, dan kan kan ik er toch vaak even een positieve draai aan geven. Ik probeer dan de focus te leggen op wat ze nog wél allemaal kunnen en dat dat heel erg knap is op zo’n leeftijd. Dat zijn nét die prikkels die mensen nodig hebben om ze op te peppen.

Alle aandacht voor de cliënt

In de thuiszorg is het altijd één-op-één zorg, dat is het grootste verschil met in het verpleeghuis. Werken in het verpleeghuis voelde voor mij als 'rennen': je bent bezig met stagiaires, familie, de medicijnen, de telefoontjes en de zorg is veel complexer. Dat ervaar ik in de thuiszorg veel minder. Ik bel aan bij een cliënt, ik kom binnen en dan ben ik er echt alleen voor die meneer of mevrouw. In de 20 of 30 minuten die zijn geïndiceerd, heb ik alle aandacht voor die persoon. Ik doe wat moet zoals de spuit zetten, pleisters plakken, wassen en aankleden, maar heb ook tijd voor een praatje. “Hoe is’t vandaag? Beter geslapen dan gisteren?” Daar gaat het mij om. 
En ook de variatie in cliënten, de verschillende zorgvragen, verschilende culturen. Wat ik ook heel bijzonder vind is dat ik een hele vitale man van 96 verzorg waar ik zelfs WhatsAppcontact mee heb. Maar ook verzorg ik helaas soms erg jonge mensen. Om dan nog bij te mogen dragen in het laatste stukje van zijn of haar leven vind ik mooi.

Het zo organiseren dat cliënten het fijn hebben

Als cpp-er in de thuiszorg kun je ook echt wat extra's betekenen naast het bieden van zorg. Ik sta midden in het netwerk van de cliënt. Zo heb ik contact met de familie en huisarts, casemanagers, mantelzorgers, de dagopvang en heb MDO. Het organiseren van goede samenwerking zodat cliënten zo lang mogelijk thuis kunnen blijven wonen, dat vind ik leuk! En dan vooral de complexere situaties. 

Zo is er bijvoorbeeld een echtpaar waarvan de man het ziektebeeld dementie heeft en ook lichamelijke beperkingen. Zijn vrouw kan de zorg eigenlijk niet meer zo goed aan. Ze willen wel heel graag samen thuis blijven wonen. Ik voer dan gesprekken en regel hulpmiddelen zodat we dat ook georganiseerd krijgen. Ik ga midden in het netwerk van de cliënt staan, en probeer samen met de familie, casemanager dementie en de thuiszorg het zo organiseren dat het echtpaar samen kan blijven wonen op een veilige verantwoorde manier. Zo probeer ik het samen zo goed mogelijk te organiseren voor die cliënt. De mensen zijn zo dankbaar, dat maakt echt mijn dag!

Route-maatje is fijn voor cliënten en collega's

Ook in het team werkt het heel erg fijn. Binnen het team hebben we een basisrooster en een vaste route. Iedereen heeft ook een route-maatje, dan zijn wij de twee vaste gezichten voor de thuiszorgcliënten. Zo bouw je een betere band op met cliënten, dat merk je omdat ze je echt in vertrouwen nemen. Wij als collega’s werken ook heel goed samen op deze manier, we vertrouwen elkaar. We nemen diensten van elkaar over als iemand een feestje heeft bijvoorbeeld. En in coronatijd hebben ook elkaar goed in de gaten gehouden want het was best een heftige periode. Een kop koffie buiten op 1,5 meter en dan echt oog voor elkaar hebben. Fijn dat we dat samen zo doen!

 

© 2020 BrabantZorg

volg ons:

 

 

 

 

 

 

 

© 2020 BrabantZorg