Overslaan naar content

Ervaring van Gina

BrabantZorg biedt elke dag ondersteuning, welzijn, zorg en wonen op maat in de regio Oss, Uden, Meierijstad, Den Bosch en de Bommelerwaard. Met bijna 10.000 medewerkers en vrijwilligers ondersteunen we cliënten iedere dag bij of het verbeteren of zo veel mogelijk behouden van hun eigen leven. 

Eén van die collega's is Gina. Lees en bekijk hier haar verhaal!

Hoi, ik ben Gina. Ik werk op de multiculturele woongroep Woning 8. Hier ben ik werkzaam als Verpleegkundige.

De taalbarrière maakt je creatief

Tussen ons en onze bewoners is er vaak sprake van een taalbarrière en een andere culturele achtergrond. Wij proberen de bewoners zo goed mogelijk te benaderen door hun cultuur te leren kennen via bijvoorbeeld Google of met de hulp van een familielid. Dit helpt ons om de juiste zorg te kunnen bieden en daarnaast helpt dit met de interactie tussen de bewoners en ons. 

Wanneer er geen familie in beeld is of ons niet kan helpen gaan, zetten we soms ook social media in. Zo hebben wij een bewoner uit Cambodja maar binnen het team is er niemand bekend met deze taal. Toen ben ik via Facebook op zoek gegaan naar iemand die deze taal sprak. Zo ben ik in contact gekomen met een tolk die ons team een paar woordjes heeft geleerd. Nu kunnen we de bewoner op z’n gemak stellen en een paar woorden wisselen. 

Familie meenemen in het zorgen voor is onze meerwaarde

Families worden betrokken bij de bewoners om te kijken wat zij kunnen en willen betekenen. Maar dit is BrabantZorg-breed het geval en niet alleen bij de multiculturele woning. Bij mensen met een andere etnische achtergrond is het vaak wel wat moeilijker om de zorg over te dragen. Dit is omdat zij vaker nog met het oude zorgsysteem in gedachte zitten dan de Nederlandse mensen. Daarom is het meedenken vanuit ons hierbij ook heel erg prettig.   

"Ik ben via social media in contact gekomen met een tolk die ons een paar woordjes heeft geleerd. Nu kunnen we de bewoner op z’n gemak stellen en een paar woorden wisselen."

Werken op de multiculturele woning is precies wat ik zocht

Ik heb twee jaar kantoorwerk gedaan en toen wist ik al snel dat ik dat niet meer wilde doen. Ik ben een tijdje thuis geweest en toen ik weer wilde gaan werken, wilde ik niet terug naar kantoor. Toen ben ik opzoek gegaan en toen kwam ik de vacature van BrabantZorg tegen om als Verzorgende IG te gaan leren en uiteindelijk aan de slag te gaan. Zodoende ben ik hier binnengerold.

In 2013 was ik klaar met de opleiding en toen hoorde ik van de multiculturele woning. Ik dacht: “Ja, dat is wat ik zoek”, en zo ben ik hier terecht gekomen. Hier heb ik vijf jaar als Verzorgende IG gewerkt en daarna wilde ik meer kunnen doen. Vervolgens heb ik me opgegeven voor de opleiding Verpleegkunde en sinds kort mijn diploma gehaald. Dit heb ik ook binnen BrabantZorg gedaan. 

Theorie direct in de praktijk brengen maakt het leren fijn

Ik vind een BBL-opleiding heel fijn omdat ik zelf een hele erge denker ben maar alleen theorie is voor mij niet voldoende.  Uiteindelijk wil ik het ook graag in de praktijk toepassen en daarom heb ik voor het BBL-traject gekozen. En natuurlijk ook vanwege de leeftijd want ik zag mezelf niet meer bijvoorbeeld 10 weken naar school gaan en daarna 10 weken stage. Dat spreekt mij niet aan en daarom ben ik het BBL-traject ingegaan. 

Waar doe je het voor?

Mijn dag is goed als ik naar huis ga en aan de visie van BrabantZorg heb gewerkt. Als ik zie dat bewoners lekker in hun vel zitten. Als ik naar huis ga bijvoorbeeld en ik zeg ‘tot morgen, weer’ en als ik dan zie dat zij dan ook echt bezorgd zijn om mij dan kan ik  met een lach zeggen: tot morgen. Dat maakt mijn dag echt goed. En dat ik het gevoel heb dat ik alles heb gedaan wat ik kon doen tijdens mijn dienst om de bewoner een fijne dag te kunnen geven. Dan heb ik een goede dag en dan fiets ik echt heel vrolijk naar huis. 

Bijzonder om met verschillende culturen samen te zijn

We hebben een multicultureel team. De ene maakt Turkse hapjes en de ander maakt Indonesische hapjes en dan gaan we samen met de bewoners samen zitten. Nu zitten we in de maand Ramadan en aan het einde van de Ramadan hebben we het Suikerfeest. Samen met de bewoners maken we hapjes en vieren we het Suikerfeest. Sommige collega’s vasten wel en sommige collega’s vasten niet. Heel mooi om het zo te doen want we vieren ook Pasen en Kerst. Dat maakt onze woning ook heel anders en apart.